اگر بخارج از کشور بهر دلیلی مسافرت  و به تلویزیون های آنها دقت کرده باشید ، چندین نوع حالت پخش دارند . که البته بیشتر مربوط به تلویزیون های بخش خصوصی است ، آنهم نه از نوع ایرانیش  ، که یک تشکیلات دولتی برای دور زدن قانون برای خود شرکت های خصوصی تأسیس و از طریق آن شرکت ها در مزایده ها هم شرکت می کنند ! بخش خصوصی به معنای واقعی کلمه . یعنی یک یا چند سرمایه دار شرکتی را ایجاد و با اخذ مجوز های لازم برای خود یک شبکة تلویزیونی راه انداخته اند . حال ممکن است از نظر نوع پخش یک شبکه کابلی و یا رمزدار و یا عادی باشد . در این شبکه های خصوصی که هرکدام مخاطب خاص خود را دارند برای ایجاد سود ، به پخش تبلیغات تجاری می کنند . البته همانطور که در ماهواره های خود که به لطف کج سلیقگی ها در سیاست گذاری و نبودن برنامة خوب در سیمای ملی هر منزلی برخلاف قانون یکی دارد ! بعضی از شرکت های تولیدی نیز اقدام به تأسیس فرستنده و پخش تبلیغات کالای خود کرده اند . اما سیمای ملی ما ( بهتر است بخوانیم شبکه های اختصاصی آقای ضرغامی و دوستان ) علیرغم برخورداری از بودجة دولتی ، بدون اینکه حرمت بینندگان خود را داشته باشد بدون استثناء چه در شبکه هایی که از تهران و چه شبکه هایی که از استان ها پخش می شوند نه تنها هر بیست دقیقه آگهی های تجارتی پخش می کنند ٰ بلکه در خلال برنامه ها نیز تبلیغات به شکل زیر نویس که به نوعی پایمال کردن حقوق تماشاچی است ، در حال پخش است و این حالت در شبکه های استانی از حد افراط نیز گذشته و علاوه از شبکه استانی با توجه به اینکه تقویت برنامه های شبکه های تهرانی از مراکز استان ها صورت می گیرد مراکز استانی در ضمن پخش برنامه های سراسری نیز اقدام به پخش تبلیغات بازرگانی می کنند . حال با توجه به تعرفه های موجود سازمان صدا و سیما برای تبلیغات بازرگانی ، می توان فهمید که چه پول های کلانی این سازمان دولتی به جیب می زند و چگونه این پول ها هزینه می شوند ؟!! اگر شبکه های سراسری خصوصی بودند یک جور هایی می شد قبول کرد که گردانندگان شبکه برای جیب خود کار می کنند (آنهم بصورت کارشناسی شده و با در نظر داشتن احترام بینندگان) ولی در یک سازمانی که متعلق به ملت است نادیده گرفتن مطالبات مردم در خصوص پخش برنامه های شاد و سرگرم کننده و پخش برنامه های تبلیغاتی از شرکت هواپیمایی گرفته تا چای و برنج وارداتی و لاستیک و پفک ، یعنی استحماق مردم . در حالیکه احمق آنهایی هستند که یک تشکیلات متعلق به مردم را با سلیقه های خاص خود و دوستانشان اداره می کنند ! و حتم بدانند که نفرین و ناسزای مردم هر روز و شب پشت سرشان است .